"İnna lillahi ve inna ileyhi raciun"
Bogazimda bir dugum yutkunamiyorum. Artik okumayayim diyorum sonra kendimi suclu hissediyorum. Ben okumasam da bu dunyadan gidenler gidiyor.
Allah'im Soma'da yasamlarini kaybeden kardeslerimizin mekanlarini cennet eyle, ailelerine sabir ver,guc ver ya Rabb. Ya hala bir umut diye bekleyenler... Onlarin da sag salim sevdiklerine kavusabilmelerini nasip eyle!
Sunu da belirtmek istiyorum is yerinde olayi ogrenen is arkadaslarim bana gelip bassagligi dilediler ve ne kadar uzgun olduklarini soylediler bugun. Ne guzel bir davranis degil mi? Giden canlara uzulmek icin ayni dili konusmaya veya ayni dine mensup olmaya gerek yok. Insani duygularini kaybetmemek yeterli olabiliyor.
Sizin Amerika'lilar hayirli cikmis, is yerindeki arkadaslardan hic ses cikmadi :(
ReplyDeleteHangi dilden,hangi dinden ,hangi milletten olursa olsun, bu tür felaketlerde,insan olanin yüregi sizliyor.Rihanna bile
üzüntüsünü twitterde bildirmis.
Evet onu ben de okudum dun.
ReplyDeleteVe evet Amerikalilar bu konuda cok hassaslar. Takdir edilecek bir ozellik bence.
Maalesef TR'deki arkadaslar,dostlar, tanidiklar sen daha uzgunsun ben daha uzgunum yarisinda sosyal medyadan gordugum kadariyla. Biri diyor: hergun yuzlerce musluman oluyor, onlara uzulmuyorsunuz (nerden biliyolar ki) digeri de cevap veriyor: Soma degil de baska bir ulkede yasansaydi daha cok uzulurdunuz (nerden biliyolar ki uzulmediklerini)
Bir yandan gelismeleri takip etmeye calisiyorum diger yandan da herseyde oldugu gibi bi ayrismayi uzulerek okuyorum, goruyorum:(