Kafam Karisik

Daha once pek cok kez yazmaya yeltendim ama bunca sey olurken benim yasadiklarimi, hissettiklerimi yazmam ne derece dogru olur bilemedim. Ben son bir yildir bu ikilemdeyim aslinda ama bi yandan ileride okuyacagim yazilarimin olmasini da istiyorum. Klasik ikizler burcu kararsizligi iste...

Kendimi yipratmamaya calissam da haberleri okuyup okuyup uzulyorum, sonra bebegimi dusunup kendime kiziyorum. Dua ediyorum bol bol. Herseyin duzelmesi icin, herkesin iyiligi icin, gerceklerin ortaya cikmasi icin, kotu olaylarin tekrarlanmamasi icin, yasanilanlardan ders cikarmak icin...
En cok da ailemi bu olan bitenlerden uzakta tutabilmek icin, iki minigimi layikiyla yetistirebilmek icin, onlarin ahlakli, vicdanli, ozu sozu bir insan olarak yetistirebilmeyi cok istiyorum...Bunu icin yaradana dua ediyorum.

Iki minik dediysem biri hala karnimda, aramiza tesrif etmedi. Bugun doktor kontrolunde ogrendik ki kucuk bey Nisan 15'ine kadar geldi geldi,aksi takdirde sezaryen ile ailemize katilacakmis. Insallah en hayirli zamanda, hayirli sekilde saglikla gelsin diyorum. Ama bir yandan da dogumun kendiliginden baslayip gelismesini istiyorum. Sonrasi Allah Kerim... Bu ara, cok meshur olan ama benim Kayra'ya hamileyken duymadigim HypnoBirthing adli kitabi okuyorum. Bir aya kadar bitirebilirim insallah.

Kutup soguklarini yasadigimiz son bikac haftadir yuruyus falan yapamiyorum. Her yer kar, buz ama yollar acik neyse ki. Umutlarimiz Mart ayinin daha ilik olmasindan yana ki ben rutin yuruyuslerimi yapayim. Yarin 34. haftaya giriyoruz ve simdilik hersey yolunda cok sukur. Kilolar katlanarak gelse de ben kendimi iyi hissediyorum. Cabuk yoruluyorum belki, nefesim kesilebiliyor is yaparken ama buna sukur. Belki boyle olmaya mecbur oldugum icindir. Hamileligimden dolayi Kayra'nin herhangi bir durumdan mahrum kalmasini istemiyorum. Tabi bazi farkliliklar olabiliyor. Buyuyen karnimdan dolayi kuzum kucagimda oturamaz oldu artik. Malum boyumuz da uzun degil ki, bacaklarimiz uzun olsun. Biz de farkli sekillerde kitap okuyoruz artik. Bi sekilde cozum bulabiliyoruz boyle durumlara.
Bazen kucagima gelmek istiyor, belki yapmamam gerekiyor ama dayanamayip onu kucakliyorum. Belime cok buyuk baski yapiyorum biliyorum. Ama dedim ya onu uzmek istemiyorum. Bana ihtiyaci oldugu zaman onu reddetmek cok dogru gelmiyor. Zaten cok uzun sureli kucagima alamiyorum. Ama bir yandan da kardesini dusunuyorum, onun icin endise ediyorum.Yanlis yapmaktan korkuyorum. Aslinda ikiye bolunmus gibiyim simdiden. Ikisinin de hakkina girmek istemiyorum. Aksamlari tum enerjim bitmis gibi hissettigimde Kayrayla birlikte uyuyorum cogunlukla. Karnimdaki bebegimle konusamadan siziyorum resmen. Bunun gibi kucuk seyler belki ama bir anne olarak benim aklimi tirmaliyor iste! Sunu da belirteyim bizim ufaklik en cok abisinin konusmasina tepki veriyor. Simdiden onu kendine daha yakin bulmusa benziyor. Sanki Kayra'ya cevap vermek ister gibi o konusurken harekete geciyor. Boyle anlarda ben cok mutlu oluyorum tabi. Binlerce kez sukur vesilesi... Rabbim herkese boyle guzel duygular tattirsin!

Daha onceki yazimda yazmistim her ne kadar kiyaslama yapmamaya calissam da insanin aklindan geciyor ilkinde soyle oldu oysa simdi boyle oldu gibi cumleler. Kesinlikle sunu soyleyebilirim daha tecrubeli oluyorsunuz. Vucudunuzu daha iyi taniyorsunuz. Zaten bebegin hareketlerini, kasilmalari falan daha rahat ve erken hissediyorsunuz. Gecen hafta cok farkli kipirdanma ve sanci hissetmistim sol tarafima uzandigimda. Bebegin basinin dondugunu tahmin etmistim ve bugun doktor da teyit etti basinin asagiya dondugunu.(kaptim bu isi galiba) Belki birazcik daha rahat olabiliyorsunuz cunku o kadar acemilik olmuyor. Ama yine de apayri bir heyecan oluyormus ikinci hamilelikte de. Ikisinin de erkek olmasi heyecani eksiltmiyor dogrusu. Kayra'ya ne kadar benzeyecek fiziksel olarak cok merak ediyoruz esimle veya davranislari ne kadar ayni ne kadar farkli olacak...

Arayi bu kadar acmamaya calisacagim bundan sonra insallah.Zaten onumde 6-7 hafta var sonrasinda ne kadar rahat olabilirim bilmiyorum. Bu da bir merak ve heyecan konusu. Sakin bir bebek ol olur mu yavrum, karnini doyurup, altini degistirip uyuttuktan sonra annenin kendisine de vakit ayirmasina izin verirsen super olur ;-) Eminim anne bu vaktini abiyle oynayarak gecirir ama onun da hakki tabi. Boyle gulerek yazdigima bakmayin bunu simdiden dusunmek dogru mu bilmiyorum ama dengeyi nasil saglayacagimi daha dogrusu yapabilecegimi bilmiyorum. Basliktaki gibi kafam cok karisik cok. Sanirim bu dusunceler cok normalmis...