Ne zamandir aklimdaydi...Tamamen yemek blogu olamazdi...Veya anne-ogul maceralari da...Yasanan baska seyler de vardi hayatta... En iyisi hepsinden azicik, ortaya karisik olsun istedim. Bir nevi gunluk benim icin... Hayatinin 27 yilini anayurtta son 8 yilini da Amerika'da gecirmekte olan birinin yani bir gurbet kusunun yazilari olacak bunlar...Devami postlarda efendim :)
Friday, August 21, 2015
Karisik durumlar...
Ne zamana kadar devam edecek bilmiyorum. Hep ayni tarzda giris cumlesi yazmak da istemiyorum. Zorlaniyorum arkadaslar. Pek cok seye yetismeye calisiyorum. Hic bir isi mukemmel yapma amacinda da degilim yani. Elimden geldigince yapmaya gayret ediyorum. Koskoca bir ay gecmis bile iki satir yazmayali buraya...
Allah saglik versin gerisi muhim degil. Guzel ulkemle ilgili dusuncelerim gun gectikce karariyor, haberleri okumaya yuregim dayanmiyor. Yanan evleri, analari babalari, esleri, kardesleri, hele de yetim kalan yavrulari dusunemiyorum bile. Allah onlara sabirlar versin.
Bizim hanede neler oluyor derseniz, kendi kucuk dunyamizda yuvarlanip gidiyoruz. Sadece bi kisi yuvarlanmiyor israrla o da Eymen Efe. Yapabilecegini bize gosterdi ve bir daha yapmak istemiyor kucuk bey. Onun gozu ayakta durma ve oturmada. Bi de popoyu yukari kaldirip surunebiliyor azicik. Haftaya doktor kontrolumuz var cok pis sikayet edecegim seni oglusum doktor amcaya ona gore...
Gecen hafta huysuzlugu hat safhadaydi. Meger kuzumun cani yaniyomus. 4 ay 1 haftalikken bizim minik kuzunun alt yan taraftan disleri patladi. Bir nebze de olsa rahatladim en azindan huysuzlugunun bir sebebi varmis ve gecici bir durummus. Simde daha iyi cok sukur. Amma velakin disleri de cikiyor ya havalara girdi zannimca.Yemek yemek icin sabirsizlaniyor. Son iki gundur yemek yerken bir elimde bebek havuc u (baby carrot) tutuyorum ona, kemirmeye calisiyor resmen. Yavru kusum sen hangi ara buyudun de bizim yemeklere ilgi gostermeye calisiyorsun. Ben daha seni emzirecektim ne de olsa ilk 6 ay sadece anne sutu diyolardi. Yine bakalim doktor amcamiz ne diyecek bu duruma, haftaya ogrenecegiz.
Onun disinda cevrede olup bitenlere daha cok ilgi duyuyor Eymen Efe. Oyuncaklarla oynamaya calisiyor. Oksurme taklidi yapiyor sabah 6 dan aksam 8 e kadar. Komik sey seni... Gulec oglum benim, keyfi yerindeyken gulumsemeyi eksik etmiyor yavrum masallah ona.
Uyku rutini yapamasak da saat 8 gibi yoruluyor ve aksam uykusuna baslamak istiyor, bunu anlayabiliyorum.Olasi gecikmelerde bizden intikamini fazlasiyla aliyor. oyle bir bagiriyor ki tekrar uyku moduna gecebilmek icin herkesi korkutuyor. O yuzden aksamlari bi yere gitmeye cekiniyorum. Ramazan ayinda yeterince dagilmisti uyku duzeni hepimizin, simdiki duzeni korumak lazim.Zaten kis gelince biraz daha erkene bile cekebiliriz ki abiyle de vakit gecirebilelim daha cok.
Kayra kuzusu ise kreste sinif degistirdi. Oyle zayif siska dursa da kuzum masallah ogrenme yetenegi ve gelisimine gore bir ust sinifa aldilar. Artik biraz daha ciddiyiz( prekindergarden), okullarin acildigi tarihte baslattilar ve yasca ondan buyuk olmalarina ragmen eski sinifa devam eden arkadaslari var. Kameradan baktigimda kendi halinde takiliyo gorunse de, kalemi bir turlu kavrayip harfleri yazmasa da bilgisini ogretmenlerine gostermis ki boyle bir karar almislar. Insallah cabucak alisir ve ogretmeniyle de iyi anlasir kuzum benim. Yazmasa da harfleri gayet iyi biliyor hatta sevdigi sozcuklerin nasil yazildigini bile biliyor. Ornek; costco yazarken iki tane 'o' iki tane de 'c' gerekiyor diyebilir. Rakamlari Ingilizce 100 e kadar (biraz daha fazlasi da olabilir) sayabiliyor. Turkce nereye kadar sayiyor bilmiyorum, otuz - kirk falandir herhalde. Israrla bana sozcuklerin hangi harfle basladigini soruyor hem Turkcesi hem de Ingilizcesi neyle basliyor merak ediyor.Insallah ogrenme hevesin hic sonmez ve her konuda devam eder canim oglum.
Biz yine tasinmaya karar verdik. Bu demektir ki onumuzdeki gunlerde de yogunluk devam edecek. Bu seferki cocuklar icin gerekiyor. Insallah yeni yerimizde mutlu oluruz, kosma ziplama diye kisitlamayiz cocuklari. Ust komsumun rahatsiz oldugunu bildigimden cok tedirgin yasiyorum kac aydir. Kendi evimde rahat edemiyorum. Esimin de benim de cok begendigimiz bir eve basvurumuzu yaptik insallah olumlu sonuclanir. Artik ev aramak da istemiyorum daha fazla.
Ortaya karisik bir yazi oldu biraz ondan biraz bundan derken ruh halimi belli ettim sanirim. Ne yapalim, bugunluk boyle olsun. Saglikla...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Sevgili Sevcan,
ReplyDeleteKolay gelsin sana...
Ben kendimden utandım şimdi:(
İki küçük cocuk (ki ikinci ne ara oldu kaçırmışım) ile hiç değilse ayda bir de olsa yazabiliyorsun.
Anladığın üzere yazmadığım gibi iyi bir takipçi de değilim son zamanlarda:(
Eymen Efe hoş gelmiş aramıza, neşeniz, mutluluğunuz katlanarak çoğalsın...
Kayra'yı da tebrik ediyorum, sınıf atlamiş; afferin ona:))
Taşınma olayı en korktuğum olaylardandır, zorunluluktan kaçış yok tabii. Yeni evinizde huzurla,mutlulukla, sağlıkla, güle güle oturun....
Cok sevgiler, selamlar...
Cok tesekkur ederim Sevgicim, hic bitmeyecek bu kosturmalarimiz, yetistirememelerimiz. Ben de gercekten ani olsun, daha sonra geri donup okumak icin yazmaya calisiyorum. Gun geliyor gercekten elim hic gitmiyor benim de.
ReplyDeleteBizden de selamlar canim