Ilk Adimlar

Tarihe kayit olmasi icin bugunu yazayim. Aradan birkac yil gecinde yok canim hic unutur muyum dedigim seyleri unutuyorum artik. malum yaslaniyoruz...

Bizim ufaklik gunlerdir tutunarak geziniyordu ortalikta.Ayakta kendi basina durabiliyor en fazla bir adim atabiliyordu. Sanirim kendine guveni gelmeye basladi artik. Esim kreste kendisine dogru uc adim attigini soyledi dun aksam. Ben de durur muyum calistirdim cocugu. Cunku Kayra ilk adimlarini kreste, tam da Eymen Efe'nin simdiki sinifinda ogretmenine dogru atmisti. Icime oturmustu tabi.

Neyse efendim aksam cocugu calistirdik tabi. Kucuk kucuk bes alti adim atti, kendi de inanamadi bu duruma. Abisi biraz destek olsaydi (karsisina gecip Eymen buraya gel demesi yeterliydi ama...) daha cok deneyebilirdi ama bu kadar yeterli dedi tam da esim telefonu eline alip kayda baslayacakti. Sabah ben yine denedim biraz. Bu haftasonu uzerinde calisilacak konu belli oldu boylece.

Biliyorum niye acele ediyorum diyosunuz belki de ama cocugun desteklenmesi gerek. O zaten hevesli, ben biraz ortam hazirlayacagim o kadar.

Minik kuzum sen daha gecen yil bu zamanlar karnimda tekme firlatiyodun. Cok hizli oldu bu sanki. Yurumeye baslamanla bir devir daha kapanmis oluyor boylelikle. Ne diyeyim, yuzundeki gulumsemen hic eksik olmasin e mi? Her zaman boyle azimli, istekli olman dilegiyle istedigin seylere karsi.

Bir de sunu belirteyim bir hafta once de ustteki bir disi patladi. Ama oncesi biraz zor oldu.Yavrum kac gece dogru durust uyuyamadi.

Oyle iste bizden haberler simdilik boyle.