Uyku Halleri

Aslinda kafamda yilin bu zamanlarini seviyorum. Insanlar tatile gidince yollar bos oluyor, trafik olmuyor.Sogugu, cilesi olsa da etrafi bembeyaz gormek guzel lay lay lom konu vardi ancak ve ancak baska bir durum galip geldi. Beni yaz beni yaz diye adeta cirpindi.

Pek cok ane babanin ortak sorunu oldugunu dusunuyorum bu konunun. Bizim hayatimiz da, uykumuz da Yaya ile birlikte degisti ve hala da degisiyor.Simdik bebeklik zamanlarini yazmayacagim. Sadece sunu soyleyeyim zor bir bebekti. Inatciydi ki hala da surer bu inadi.

Yaklasik 15 aydir kendi odasinda kendi yataginda uyuyor. Buyuyup kuvvetlendigi icin yataginin on kismini acmamiz gerekti aksi takdirde tarzancilik oynayacakti her gece. Ilk basta yapmiyordu ama son uc dort haftadir gecenin bir vakti (bazen 1, bazen 3 bazen de uykuya yenik dusup sabahin 6 sinda) yatagindan kalkip bizim yanimiza geliyor. Uyku halinde olan anne gozunu acip oglunu tekrar yatagina goturme fikrini hic sicak bulmuyor zira uyumama olasiligi var. Ertesi sabah ise gidecegi de dusunulurse yaptigi davranisa hak verilebilir. Yaya'yi alip ortalarina atiyor belki kendilerini uyuyor gorunce uykuya dalar diye. Gozunu acmis bir kere anneyi yataktan ittirip "nut" (noktali okuyun lutfen) getir diye ferman buyuruyor. Nedense bu gorev anneye yapisti. Hic babadan istenmiyor:(
Uykulu gozlerle asagiya inip sut isitilip getiriliyor pasaya. Emzigin de yakinlarda bir yerde olup olmadigi kontrol edildikten sonra gozler tekrar kapaniyor. Sonrasi mi?

Yaya sutunu icer, genelde baba biberonu ortaliktan kaldirir."Uyu oglum" der.Bizlerin yaninda olunca belki kendini daha rahat ve guvende hissediyor. Daha uzun saate kadar uyuyor.Oyle ki bazen ben onlari uyurken hazirlanip evden cikiyorum. Sunu da belirteyim ki yatakta bu durumdan en cok keyif alan yine Yaya.Surekli kipirdaniyor, babasinin yastigina goz koymus bir kere.Bazen kafa atiyor bazen sut atiyor babanin kafasina ve ne yapip edip yastigi ele geciriyor. Itiraf edeyim her an nereden tekme gelecek diye tedirgin uyumaktansa asagiya inip sut isitirim daha iyi :-) Nadir de olsa annenin yastigini da isteyebiliyor. Bu gece oyle oldu ornegin.Saat ucten sonrasi nasil uyudum bilmiyorum. Basim agriyordu sabah uyandigimda. Hayir yastik onun olsun, ben onsuz da yatabilirim ama cocuk dusecek diye kivriliyorum sonra her yerim agriyor.Yorganin altina girmiyor kendime cekemiyorum acikta yatiyorum.Soylenecek daha bi dolu sey bulabilirim bu konuda.
Ama sabah uyaninca mutlulukla gulumsemesi yetiyor iste!

Ne yapmak gerekiyor budurumda kararsiz kaliyorum. Onun duygusal gelisimi icin bu duruma bir sure daha katlanmak mi dogrudur yoksa aliskanlik haline gelmeden (belki coktan geldi de kendimi kandiriyorum) bizimle birkac saat bile olsa uyumasina izin vermemek mi. Sunu biliyorum ki zaman zaman yaptigi aliskanliklari oldu bu yasa dek. Bir ara gece asagiya inip oyuncaklariyla oynuyordu. Bir ara uykusunda bagiriyordu. Hepsi bir muddet devam etti sonrasinda da gecti.Doktoruna sormak gerek belki de ama burda maalesef TR'deki gibi doktorla direkt gorusemiyorsun telefonda. Once hemsireye derdini anlatiyorsun, o not aliyor sonrasinda doktor ariyor veya aramasina gerek kalmiyor.Bir dahaki kontrolumuze de daha aylar var. Durum boyle dostlar...Dertli anne modundayim yani:((

Hersey bir yana bugun yarim gun calisacagim soylemesi ayip sonraki 2 gun de tatil. Yine de seviyorum yilin bu zamanlarini. Insan mutlu olacak bisey bulabiliyor.

Bu yazi da resimsiz olmasin diye baskahramanin resmini koyayim.Kapiyi acma calismalarinda olan Yaya. Sonuc: elbette acabiliyor.Ustteki surguyu de sandalyesinin uzerine cikarak aciyor. Ne desem bilemedim ki!